Zasadą jest, że jeśli dziecko urodziło się w trakcie małżeństwa (albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia), to domniemywa się, że jego ojcem jest mąż matki.

Co z kolei, jeśli dziecko pochodzi z nieformalnego związku jego rodziców? Wówczas ojcostwo może zostać uznane bądź ustalone sądownie. W sytuacji, w której ojciec dziecka nie kwestionuje swego ojcostwa, wystarczające jest, aby udał się do Urzędu Stanu Cywilnego i oświadczył przed Kierownikiem USC, że jest ojcem dziecka, a okoliczność ta zostanie potwierdzona przez matkę dziecka.

Jeśli natomiast rodzice dziecka nie mają ze sobą kontaktu albo mężczyzna, od którego dziecko pochodzi kwestionuje swoje ojcostwo, bądź z innych powodów nie może złożyć oświadczenia przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego, wówczas matka jest zmuszona wystąpić z powództwem o ustalenie ojcostwa.

W pozwie należy wskazać dokładne dane ojca dziecka. Dodatkowo warto pamiętać, że w pozwie
o ustalenie ojcostwa można domagać się jednocześnie nadania dziecku określonego nazwiska (matki lub ojca), ustalenia sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnim, alimentów na rzecz dziecka – zarówno na przyszłość, jak i za okres wsteczny, a także zasądzenia od ojca dziecka na rzecz matki małoletniego poniesionych przez nią kosztów okołoporodowych – zwrotu wydatków związanych z wyprawką.

Jeśli w trakcie sprawy sądowej pozwany nadal kwestionuje fakt swego ojcostwa, w sprawie niezbędne będzie przeprowadzenie dowodu z badań DNA. Wynik badań genetycznych zadecyduje
o rozstrzygnięciu sądu.